یا سـیّـدُالشَـهـدا، عـزیـز خـدا، حـسـین            ای نور چشم حضرت خیرُالنِّسا، حسین

با هر کسی به غیر تو بیگـانه می‌شود            آنکس که با غـم تو شود آشـنا، حـسین

اعجـاز چـشم توست، به ما داده آبـرو            آقـا شود، به اذن تو ایـنجا گـدا، حسین

محکم گره بزن دل ما را به زلف خویش            ای دستگـیـرِ در گُـنه افـتاده‌ها، حسین

آتـش برای اهـل جـهـنّـم شـود بـهـشت            فریاد اگر زنند همه یکصدا؛ «حسین»

آقا، قـسم به روز جـدایی زِ خـواهرت            ما را مکن دمی زِ غم خود جدا، حسین

گــودال قــتـلـگـاه تـو شـد بــارگـاه تـو            ای کشتۀ فتاده به صحـرا رها، حسین

تنها دعـای سیـنه زن تو شهادت است            بی‌سر کـنار کـشتۀ من هـم بـیا، حسین